Dinsdag één jaar en vandaag 4 jaar ouder..!!

Ja, beste kijkbuiskinderen. Zo kan je dat gaan: Begin je de week als krasse 50-er en voor de week afgelopen is lijk je 5 jaar ouder. Dinsdag ging de jaarwisseling nog geruisloos, maar tijdens de barre 90 minuten van vandaag tegen rode lantaarndrager Fc RIA kwamen er zo maar 4 jaar bij! Pfff..

Het begon nog in fraaie harmonie. Onder de klanken van de repeterende schutterij (en die van Pietertje..) kreeg ik een fraai cadeau aangeboden in de vorm van een echte Lijdert-jas. Manne bedankt. Ik hield het net droog. Dat de tranen toch nog kwamen lag meer aan het vertoonde spel in de wedstrijd. Fc RIA was een matige ploeg, maar wij hadden geen enkel probleem om ons aan hun niveau aan te passen. Hotse-knots-begonia voetbal noemde de legendarische Frits Korbach het eens. Het hoeft maar een naam te hebben, maar slordig en slecht was het. Voor rust was ondanks 85 % balbezit de beste kans nota bene voor de gasten. Fiscaal redde bekwaam.

Na rust bleven we drukken en proberen.. maar echt soepel liep het niet. Veel te veel balverlies, goede bedoelingen en afzwaaiende doelpogingen. Onze gasten van de A, Joey, Timo en Daan vielen goed in, maar konden ons ook niet op pad helpen. Langzaam maar zeker vloeiden de krachten weg en bleef er weinig over dan hopen dat het goaltje nog zou vallen. Zelfs die hoop verdween, toen Fc RIA nog een keer de rug rechtte en er met snelle counters razend gevaarlijk uit kwam. Tot twee keer toe bleek Fiscaal onklopbaar hetgeen hem met neuslengte voor Pietertje de Groene Jas opleverde.

Neen, de brilstand leek onvermijdelijk.. tot de 90e minuut. Nog één poging, corner. Half afgeslagen bal voor de voeten van Epi die de bal half raakt en zo een panklare assist geeft op de vallende Foppe die met de dikke teennagel toch nog de langverwachte-maar niet-meer-te-vallen-lijkende 1-0 binnentikt. Hoe is het mogelijk!! Met een bloeddruk van rond de 195, een hartslag van 135 en een vuistvol extra grijze haren doorsta ik de laatste minuut van de goed leidende Scheids-Wah.

Jammer dat ik het niet mee kon vieren, maar de drie punten zijn binnen. En dat is wat telt.

Volgende week de cruciale wedstrijd tegen de concurrent voor het linkerrijtje Obbicht. Kunnen we de serie voortzetten??