De Engelse weken zijn aangebroken en dat terwijl de lente nog goed en wel moet doorbreken. Maar vooruit, de KNVB weet wat goed is voor zijn leden, dus laat maar gaan. Op onze trainingsavond mogen we aantreden tegen mede laagvlieger Obbicht. Die zien in deze doordeweekse wedstrijd echter een uitgelezen mogelijkheid om van de laatste plek af te komen en dus treden ze aan met het 2 en een halfste elftal, een verzameling jonge hardlopende hinden, die ons weer laten verlangen naar de tijd dat Bartok nog centraal stond in Born en meisjes ons lieten blozen.
Laat ik maar niet te veel ether-space bederven door een uitgebreid verslag: het was bar en boos. Na een kwartier 0-1 en zo met regelmaat van de klok wat goaltjes tot een 0-5 ruststand. Tussendoor een super kans voor onze spits die zijn naam echter eer aan deed door al plat te liggen voor de bal richting doel vertrokken was. Het levert hem de titel SvdW op.
Na rust herstellen we weer en zo behalen we voor de tweede keer op rij een 0-1 nederlaag in de tweede helft. Tja, je verlegt je doelen. Kevin, even werkloos door het stoppen van de A-jeugd, kwam ons versterken en kreeg nog wat kleine mogelijkheden voor de rest werd het vooral donkerder en later..
Na afloop de wekelijkse vertoning van The Fog (foto), de voorfuif van 3-S-en vanwege zijn verjaardag en de titel MotM, en vooral weer een evaluatie waarin dit team wereldwijd uniek lijkt: volledig aanwezig tot na de zoveelste ronde alcohol!
Nog vier gifbekers moeten leeg en dan volgt een Swentibold-toernooi, een feestavond en een zomervakantie, waarna we in augustus mogen starten aan een nieuwe uitdaging: voetbal op ons eigen niveau en in ons eigen tempo. Wat is het mooi als je iets hebt om naar uit te kijken..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten