Het venijn zit m in de staart.

Met een gepast verwachingspatroon, SVM won er 6 van de 6, vertrokken we om 10 uir richting Munstergeleen. Met een trotste selectie van 9 man van het 5e en 4 aanwinsten van het 4e (Kai, Erik, John en Mark bedankt!) kwamen we aan op het terrein van SVM waar de temperatuur aanvoelde als de noordpool en de ondergrond naar een binnenstebuiten gekeerde durex. In goed overleg werd besloten zo lang mogelijk in de prettig verwarmde kleedkamer te blijven ook al had SVM reeds 2x warm gelopen. Eenmaal op het veld was er dan ook net genoeg tijd om de opstelling door te nemen en klaar te gaan staan waarna de captains in overleg met de scheids het tactische spelletje in de middencircel speelde. SVM vond het nodig om van helft te wisselen, maar goed, konden wij tenminste ook nog even warm lopen. Na het 1e fluitsignaal was het duidelijk. De over het algemeen snelle en jonge spelers gingen op jacht naar de 7e overwinning. Ook al mochten we aftrappen waren we door het jagen van SVM binnen een paar tellen de bal al kwijt en konden ze op jacht naar het 1e doelpunt. Born was duidelijk nog op zoek naar de organisatie en SVM kwam met een steekpas vanuit rechts reeds oog in oog met Ruud te staan waarna Ruud , voor het eerst sinds lange tijd, binnen de 1:17 weer eens het leer uit de netten mocht vissen. Born hergroepeerde zich en begon aan het opbouwende spelletje waar wij ons de laatste week toch in onderscheidden!
Naar een aantal malen goed opgebouwd en een paar keer goed weggekomen met de schrik van een snelle counter door SVM neemt Mark de bal mee vanuit halverwege de helft van SVM om te resulteren in een droge knal vanaf 18 meter. Hoewel de keeper van SVM er goed bij zat moest hij op dit schot toch lossen waarna Kai beheerst afrondde. 1-1 de eer was in ieder geval gered. Het spel werd op dezelfde manier voortgezet waarbij Born geduldig opbouwde en de mannen van SVM zich ondersscheidde met geprutst voor het doel en Ruud aantoonde zelfs bij menige flipperkast situatie over een katachtige reflex te beschikken en steeds weer op de juiste plek te staan. Naar een handig steekpasje op links naar Kai, steekt deze naar binnen, haalt uit en knalt via een verdediger van SVM de 2-1 binnen.. Zouden de 3 punten er dan echt inzitten? In de laatste 10 minuten van de 1e helft beginnen langzaam de krachten weg te ebben en komt SVM steeds gevaarlijker voor het doel. Op slag van rust is het dan ook niet meer te vermijden, met een 2-2 mogen we thee gaan drinken. In de 2e helft vechten we voor wat we waard zijn, maar na een onterechte 3-2 voor SVM (buitenspel, discussie tussen onze rots Wim Wah en de scheids, dramatisch en demonstratief weggooien van de vlag en een scheldpartij van Rene) is het dan ook echt op. In tijd van minuten loopt de tegenstander uit naar 7-2. Bor heeft weer gevochten waar het voor waard was en kan met opgeheven hoofd naar de komende wedstrijden uit kijken. Want hoe goed de tegenstander ook mag zijn, met onze collectieve inzet en gedrevenheid is het voor alle tegenstanders inmiddels bekend, Born 5 uit of thuis, altijd lastig!!!
(Met dank aan Tjerk voor het verslag!)