Halverwege de eerste helft kwamen we op achterstand na een doodlopende aanval. Een van de Sanderboutspelers bedacht dat het misschien goed zou zijn eens op doel te schieten nadat zijn medeaanvallers al een paar dotten van kansen hadden gemist. Het schot spatte uit elkaar op de paal, maar er werd iets alerter gereageerd door de blauw-witten, waardoor de rebound een doelpunt opleverde. Born kreeg twee mooie kansen na strakke voorzetten van MotM Baas B., maar zoals de laatste weken wel vaker het geval werden die verkwanseld en dus was het met rust kansrijk 1-0.
Na rust bleef het een gezapige partij waarin het spel op en neer ging. Sanderbout kreeg meer en betere kansen, maar was zo vriendelijk die op vreselijke wijze te missen. Wij kwamen zoals de afgelopen weken wel vaker slechts tot op 20 meter, maar bleken dan opnieuw machteloos. In de laatste 8 minuten werd ons de illusie op een gelijkspel ontnomen en scoorde Sanderbout nog twee keer uit de counter. Het wachten was op het eindsignaal en het warme kleedlokaal/kantine. Met name die laatste voldeed prima aan de verwachtingen: goed bier, prima en afwisselende muziek (Wat zaeter?!), een thuisploeg die ons consumerend goed kon bijbenen en wij, als een echt team dat er in aanloop naar de Mansluujzitting en de half-seizoens-evaluatie in Maastricht echt zin in had. Dit had maar zo flink uit de klauwen kunnen lopen..
Och, en dan is dat voetballen ook eigenlijk maar bijzaak..
Ik heb me kostelijk vermaakt in de barakken van Sanderbout; wat een feestje (toch nog)..!
BeantwoordenVerwijderen